Posmatrajući stepen uhranjenosti po regijama u Crnoj Gori, kako je rekao, adolescenti koji žive u urbanim sredinama sjeverne regije bili su gojazniji od vršnjaka iz ruralnih oblasti budući da su pokazali statistički značajno veći nivo gojaznosti u dvije posmatrane varijabile. Značajnije razlike u drugim regijama nijesu postojale

Stanje u vezi sa gojaznošću u Crnoj Gori pogoršalo se u odnosu na 2018. godinu. Tada je, prema vrijednostima BMI (Indeksa tjelesne mase) – 15,2 odsto adolescenata i 9,7 odsto adolescentkinja bilo prekomjerno uhranjeno ili gojazno, a podaci do kojih je došao Erol Vrević, kroz doktorski rad, pokazuju da je taj procenat povećan i iznosi – 24,8 odsto adolescenata i 15,1 odsto adolescentkinja.

Istraživanje saradnika u nastavi na Fakultetu za sport i fizičko vaspitanje UCG u Nikšiću Erola Vrevića trajalo je dvije godine, a doktorski rad odbranio je krajem prošle godine. Uzorak ispitanika činili su adolescenti u Crnoj Gori, 1.503 njih iz 14 crnogorskih gradova u sve tri regije, u 27 srednjih škola.

– Kako je ovo istraživanje prva nacionalna studija u Crnoj Gori na temu razlika u stepenu uhranjenosti i nivou fizičke aktivnosti kod adolescenata koji žive u urbanim i ruralnim oblastima Crne Gore, nadam se da će se država iskoristiti ovo istraživanje prilikom donošenja budućih strategija razvoja – rekao je Vrević.

Vrević podsjeća da gojaznost, kao i manjak fizičke aktivnosti predstavljaju jedan od najvećih problema današnjice. U prilog tome, kako dodaje, govori i podatak da je Svjetska zdravstvena organizacija problem prekomjerne uhranjenosti i gojaznosti proglasila epidemijom.

– Dosadašnji podaci, koji govore koliko pomenuti problemi opterećuju zdravstveni i ekonomski sistem jedne države, veoma su zabrinjavajući, pa je stoga neophodno stalno informisati javnost o problemu sa kojim se suočavamo – kazao je Vrević.

Iznoseći ključne detalje iz svog doktorskog rada, on navodi činjenicu da, kada su u pitanju razlike u stepenu uhranjenosti kod adolescenata u odnosu na tip naselja, one nijesu postojale na ukupnom uzorku.

Posmatrajući stepen uhranjenosti po regijama u Crnoj Gori, kako je rekao, adolescenti koji žive u urbanim sredinama sjeverne regije bili su gojazniji od vršnjaka iz ruralnih oblasti budući da su pokazali statistički značajno veći nivo gojaznosti u dvije posmatrane varijabile. Značajnije razlike u drugim regijama nijesu postojale.

Kada je u pitanju nivo fizičke aktivnosti, adolescenti koji žive u urbanim sredinama bili su statistički značajno manje fizički aktivni od vršnjaka iz ruralnih sredina. Adolescentkinje iz urbanih sredina bile su statistički značajno manje fizički aktivne samo tokom svog slobodnog vremena od vršnjakinja iz ruralnih sredina, dok statistički značajne razlike u ukupnom nivou fizičke aktivnosti nijesu postojale.

– Kada je u pitanju fizička aktivnost, razlike nijesu postojale u sjevernoj i južnoj regiji u odnosu na tip naselja, dok su u centralnoj regiji adolescenti koji žive u urbanim oblastima pokazali statistički značajno manji nivo fizičke aktivnosti u odnosu na svoje vršnjake iz ruralnih regija. Razlike su postojale u ukupnom nivou fizičke aktivnosti, tokom slobodnog vremena, časova fizičkog vaspitanja, velikih i malih odmora u školama – istakao je Vrević.

Kada su u pitanju adolescentkinje, njegovo istraživanje pokazalo je da su razlike postojale samo tokom slobodnog vremena gdje su adolescentkinje koje žive u urbanim sredinama bile manje fizički aktivne od vršnjakinja iz ruralnih sredina.

– Zanimljivo je napomenuti, kada je već riječ o regijama, da su adolescenti iz sjeverne regije bili najmanje fizički aktivni na časovima fizičkog vaspitanja u poređenju sa vršnjacima iz centralne i južne regije. Iako ovo nije bio cilj našeg istraživanja, ovo je jedan od podataka koji nam je skrenuo pažnju i na koji bi trebalo obratiti posebnu pažnju u budućim istraživanjima – smatra on.

Vrević kaže da su prikupljanje podataka, koji su obuhvatali za svakog ispitanika pet antropometrijskih mjera za procjenu stepena uhranjenosti i anketni upitnik za procjenu nivoa fizičke aktivnosti, a zatim i sama analiza predstavljali veliki izazov. Dodaje da su postojale poteškoće prilikom dobijanja odobrenja od direktora škola za pristup mjerenju, pronalaska slobodnih termina u kojima bi učenici mogli pristupiti eksperimentalnom tretmanu kako ne bi gubili časove…

– Još jedna značajna poteškoća bila je dobiti urbanističko plansko rješenje iz svake opštine u kojoj je istraživanje vršeno, kako bi se adolescenti svrstali u urbane i ruralne regije, jer jedan broj opština nije pokazao želju za saradnjom ne odgovorivši niti na jednu našu molbu za pristup pomenutim dokumentima. Međutim, na kraju smo ipak uspjeli doći do željenih podataka. Takođe, potrebno je napomenuti poteškoće finansijskog aspekta, budući da je cijelo istraživanje finansirano iz ličnih sredstava – rekao je Vrević.

Nakon odbrane doktorskog rada, najavljuje da se vraća poslu saradnika u nastavi na Fakultetu za sport i fizičko vaspitanje i radu sa studentima što je, kako kaže, njegova najveća ljubav. Trudiće se da sa studentima i kolegama afirmiše struku i ukaže na njen ogroman značaj, s obzirom na sve probleme izazvane nedostatkom fizičke aktivnosti.

– Naš poziv, iako u okruženju možda nije dovoljno cijenjen i prihvaćen, u savremenim stilovima života predstavlja humanu nauku kojoj treba posvetiti veliku pažnju, što je već prepoznato u svijetu. Ipak, na nama je da doprinesemo njenom razvoju, što je vjerovatno i najveći izazov. Pored toga, trudićemo se da kroz nove naučne radove dobijemo korisne podatke koji bi državi mogli dati polaznu tačku i na osnovu kojih bi se mogle donositi dalje strategije razvoja – zaključuje Vrević.