Dok se Crna Gora obavezala na ambiciozne ciljeve u okviru Reformske agende 2024–2027, posebno kada je riječ o pravednoj tranziciji Pljevalja, postaje jasno da su pojedini akteri, iako na visokim funkcijama, uhvaćeni u mrežu populizma, nedosljednosti i lične promocije.

Nasuprot tome, rukovodstvo Rudnika uglja Pljevlja pokazuje zavidan nivo ozbiljnosti, posvećenosti i spremnosti da se uhvati u koštac sa izazovima energetske tranzicije, štiteći interese radnika i lokalne zajednice. U ovoj godini koja je, zbog ekološke rekonstrukcije TE Pljevlja, najteža za crnogorsku energetiku još od čuvenih restrikcija prije 25 godina.

Rukovodstvo Rudnika uglja: Vizija, stabilnost i odgovornost

U vremenu kada bi svaki rukovodilac mogao pokušati sačuvati ličnu poziciju time što bi ćutao ili se distancirao od procesa koji slijede, menadžment Rudnika uglja bira da bude partner u kreiranju rješenja. Učestvuje u svim ključnim procesima – od izrade akcionih planova za pravednu tranziciju, preko obuka i prekvalifikacija, do aktivnog doprinosa energetskim analizama.

Njihov stav je jasan: radnici neće ostati na ulici, ali se mora raditi ozbiljno, strateški i uz oslonac na konkretne projekte zapošljavanja i industrijskog razvoja. Upravo zato se Rudnik ne postavlja kao pasivna žrtva procesa, već kao katalizator transformacije Pljevalja.

Tihi potpisnik istorijske odgovornosti

Dok ministar Damjan Ćulafić formalno potpisuje dokument koji predviđa zatvaranje Termoelektrane i prekvalifikaciju stotina radnika, njegov javni diskurs je, u najboljem slučaju, mlak. Ministar je član Demokrata, partije koja na lokalnom nivou pokušava da kritikuje planove koje upravo on – iz te iste partije – sprovodi.

Ćulafić ne komunicira dovoljno sa lokalnom zajednicom Pljevalja, ne daje jasan vremenski okvir za izgradnju alternativnih kapaciteta, niti inicira dijalog sa sindikatima. To što se povlači iza evropskih obaveza ne opravdava izostanak državničkog pristupa.

Izgubljen u prevodu

S druge strane, nastup potpredsjednika OO Demokrata Pljevlja Dušana Janjuševića dodatno unosi konfuziju u javni prostor. Iako dolazi iz redova partije čiji ministar podržava Reformski plan, Janjušević javno kritikuje isti dokument, tvrdeći da rudari nisu konsultovani i da nema garancija za nova radna mjesta.

No, da li je pročitao dokument koji kritikuje?

U planu jasno piše: „Obuka 100 osoba (pilot) do decembra 2026, dodatnih 400 do decembra 2027, uz uključivanje 15% žena.“ Tu su potpisnici: Generalni sekretarijat Vlade, ministarstva, Opština Pljevlja, Rudnik uglja i EPCG. Ako iko štiti interese rudara u ovom procesu, onda je to upravo preduzeće čije se rukovodstvo ponaša odgovorno i uključeno.

Janjuševićeve izjave djeluju kao pokušaj dnevnopolitičkog poentiranja, bez dublje analize i razumijevanja stvarnih izazova koji su pred Pljevljima. Umjesto da traži rješenja, on bira da napada one koji ih pokušavaju obezbijediti.

Što dalje

U složenom procesu energetske tranzicije, Pljevljima su potrebni partneri, ne pamfletisti. Rukovodstvo Rudnika uglja zaslužuje podršku za svoj strateški i odgovoran pristup. Ministar ekologije mora konačno preuzeti odgovornost i transparentno komunicirati pravce i planove. A potpredsjednik lokalnog odbora Demokrata bi, ako već želi da bude konstruktivan, morao prvo uskladiti stavove sa sopstvenim ministrom, a onda i pročitati ono što kritikuje.

Za Pljevlja nema luksuza populizma – potrebna je ozbiljna državna politika, koordinacija svih nivoa vlasti i jasan plan za otvaranje novih industrijskih postrojenja, a ne samo zatvaranje starih.