Mreža NVO-a sjevera – Saopštenje

Youtube kanal „Amazing Europe“  je početkom Aprila 2024 godine, objavio listu deset zemalja sa najvećim prisustvom mafije i organizovanog kriminala. Prema ovom izvještaju, četvrta na listi je Italija, a ispred nje su Ukrajina, Rusija i na prvom mjestu Turska. Srbija je na petom mjestu – ispred sedmoplasirane Španije, Bjelorusije koja je osma, Bosne i Hercegovine i desetoplasirane Francuske. Crna Gora je zauzela zavidno, šesto mjesto i napredaovala je u odnosu na 2023 godinu kada je bila četvrta.                      

Podaci su bazirani na osnovu „Globalnog indeksa organizovanog kriminala“.

Ističu da su dvije glavne prednosti organizovanog kriminala u Crnoj Gori njena geografska lokacija i povezanost tih grupa sa državnim organima.
“Luka Bar je takođe prepoznata kao evropski centar za šverc cigareta, a to je trgovina koju podržavaju i visoki zvaničnici i neki političari. Uzgoj kanabisa na otvorenom sve je rasprostranjeniji u Crnoj Gori, a dvije glavne destinacije su Španija i Njemačka“.

Crna Gora je glavna ulazna tačka za trgovinu kokainom iz Latinske Amerike. Droga ulazi u Crnu Goru, prolazi kroz druge balkanske zemlje, a zatim završava u Evropskoj uniji”. ocjena je kanala „Amazing Europe“. Iznuda i reketiranje je takođe rasprostranjeno u građevinskom sektoru u Crnoj Gori i vrši se protiv raznih preduzeća i hotela u gradovima kao što su Podgorica, Budva, Herceg Novi i Bar.                                                                                                                                                       

Dva najmoćnija i najnasilnija klana u Crnoj Gori su Škaljarski i Kavački. Oni se uglavnom bave pranjem novca i trgovinom kokainom iz Latinske Amerike, a ozloglašeni su po primjeni ekstremnog nasilja ne samo u Crnoj Gori, navodi se u ovom izvještaju.

Međutim u ovom izvještaju se niđe ne pominje šumarska mafija, za koju ne možemo reći da ne postoji i nije samo šverc droge i cigereta jedini unosni posao u Crnoj Gori. Da li u Crnoj Gori postoje kriminalne mreže koje su uglavnom povezane sa mafijaškim grupama  koje se bave sječom i krijumčarenjem drveta i drvnih sortimenata? Imaju li ove grupe veze sa korumpiranim lokalnim političarima i organima za sprovođenje zakona? To ne piše niđe  u ovom niti se čak i pominje kao tema ovog istraživanja.

Prvi ko je pomenuo i ustvrdio da u Crnoj Gori postoji i djeluje šumska mafija, bio je Milorad Mitrović iz NVO „Breznica“, koji godinama uporno upire prstom i ukazuje na pustošenje šuma na sjeveru, prvenstveno u Pljevljima i zaštićenim područjima NP „Durmitor“. Kasnije su te njegove tvrdnje potvrđene sa najviših adresa, od Premijera, Poslanika i samog direktora Uprave za Šume Crne Gore.                                                                                                                                     

Promjenama ljudi na vlasti nije došlo do korjenitih i neophodnih promjena kao što nije došlo do obustavljna ni sprečavanja krađa šume, ključnih prirodnih resursa Crne Gore.

Nastavljena je stara praksa i ustupanje šuma na upravljanje onima koji samo znaju i umiju da sijeku zdrava stabla i da ih izvoze iz Crne Gore, a sprečavanje požara, zaštita šuma i suzbijenje  šumskih bolesti i dalje je na nivou koji je bio prije četrdeset godina.

Kako se koja Vlada promijeni tako dobijamo i nove funkcionere, direktora Uprave Šuma i one koji, se drže starih navika i poslovanja njihovih prethodnika.

A Vlada Crne Gore, odnosno Nacionalni savjet za borbu protiv korupcije najavio je oštru borbu protiv šumarske mafije.Najavljivalo se unapređenje zakonskog okvira koji tretira oblast upravljanja i zaštite šuma kako bi se sistemski riješio problem nelegalne eksploatacije šuma u Crnoj Gori.

A koja je uloga šumara u ovoj priči o šumskoj mafiji. Šumari su priča za sebe i njih skoro da niko ne pominje, ni u kom kontekstu. Javnost se zasipa informacijama o narko klanovima i njihovim sukobima, a imamo najorganizovaniji klan u državi, koji se bogati i koji se obogatio na krađi i krijumčarenju drveta i pustošenju šuma u Crnoj Gori. Javnosti je malo poznato da je skoro pa svaki šumar otišao u penziju enormno bogat, a obogatio se dok je radio kao čuvar nacionalnih dobara, malo je poznato da u predgrađu Podgorice, postoji „Šumarsko naselje“ u kome je jedna veća grupa šumara izgradila čitavo naselje sa prilično luksuznim zgradama. 

Njih niko ne pita kako su i na koji način, su stekli značajnu imovinu. Priča se i o „životnom stilu“ policajaca i funkcionera, i treba da se priča, ali niko ne priča o „životnom stilu“  Šumara koji su zaposleni u Upravi za Šume i koji se tu pored nas i čija se imovina itekako vidi. 

Pitamo se kako je moguće, da  recimo jedan šumarski ineženjer,  koji ima skromne prihode, pored ogromne kuće na periferiji Pljevalja, (na obodu kopa Rudnika uglja) u kojoj živi sa porodicom, ima još jednu, takođe veliku u centru Pljevalja, sa poslovnim i stambenim prostorima, sa sušarom, koje sve rentira za prilično visoke kirije, ali za koje ne plaća porez državi, pa i na tome profitira i zarađuje?  Isti čovjek ima u vlasništvu stanove po beogradskim i podgoričkim elitnim naseljima, ali i vikendicu u rodnom selu.

 Pa ovim putem pozivamo Specijalno državno tužilaštvo, ali i ODT-o, u Pljevljima, da „posveti“ pažnju i šumarima, da se počne baviti ispitivanjem i njihovog „životnog stila“, da počne da preispituje, kako su pojedinci sa niskim primanjima stekli enormno bogatstvo u nekretninama, žemljištu i ostalom. Vjerujemo da svakom građaninu u Crnoj Gori jasno i da zna odgovor na pitanje, zašto šumu kradu oni koji su plaćeni da je čuvaju.

Mreža NVO-a sjevera