U Azilu za pse u opštini Pljevlja koji je skoro popunjen je smješteno preko 90 pasa lutalica, koji borave u 30 boksova. Prošle godine je postavljeno 10 novih boksova, koji služe za izolaciju za nedavno uhvaćene pse, pa je ukupan broj boksova nedovoljan u odnosu na potrebe.

Po prijemu novih pasa veterinar utvrdi zdravstveno stanje psa, izvrši se obavezna vakcinacija i sterilizacija. Hrane ima dovoljno. Granule i hljeb se dopremaju iz Nikšića zbog najpovoljnijih cijena.

U prošloj godini se posebna pažnja posvetila na hvatanju pasa lutalica iz užeg gradskog jezgra, pa je primjetno da je u odnosu na ranije godine uži dio grada praktično bez prisustva pasa lutalica. To se posebno odnosi na prostor glavne pljevaljske ulice, bolničkog kruga i pojedinih gradskih marketa. I u novoj godini se nastavilo sa intezivnim hvatanjem pasa u užem dijelu grada pa je u januaru ove godine uhvaćeno 28 pasa.

Za hvatanje pasa uz pomoć lokalne uprave nabavljena je puška za posebne namjene, koja se uz korišćenje ampula za uspavljivanje. koristi za humano i efikasno hvatanje pasa i smještanje u azil. U gradskoj zoni največi broj pasa boravi u MZ „Ševari“ i na rudničkoj kipi u blizini zaobilaznice oko grada.

Za razliku od užeg gradskog jezgra u prigradskim naseljima i selima oko grada primjećen je veliki broj pasa lutalica, od kojih se neki kreću u čoporima i prave štete u seoskim sredinama.

Posebno je primjećen veliki broj pasa na privremenoj gradskoj deponiji „Jagnjilo“ na Trlici. Očigledno je da su dobro uhranjeni i da tu imaju dovoljan izvor hrane. Povremeno prave štetu seoskim domaćinstvima. Postoji sumnja da se dovoze i iz drugih opština i tu ostavljaju.

Prilikom hvatanja pasa koji su samostalno na ulici, problem stvaraju psi sa ogrlicom koje su vlasnici napustili,a zakon nije regulisao tu problematiku.

Postoji veliki broj prijava za hvatanje pasa lutalica, posebno ljeti od strane Komunalne policije i građana. Postoje prijave za hvatanje pasa i po selima, čak i u udaljenim selima Bukovice i Bobova.

U prošloj godini je bilo slučajeva da psi lutalice napadnu građane i nanesu im povrede, pa je bilo više tužbi građana podnesenih sudu za naknadu štete. Posle pravosnažnih odluka solidarno lokalno preduzeće i lokalna uprava snose troškove oštetnih zahtjeva, a ti iznosi nisu mali.

Ono što je činjenica je da su potrebni veći kapaciteti za smještaj pasa u Azilu za pse u odnosu na potrebe ali su potrebna i znatno veća sredstva za njihovo održavanje. Udomljavanje pasa iz azila od strane građana i briga o njima u skladu sa propisima, bi vjerovatno bio jedan od načina za prevazilaženje problema oko zbrinjavanja pasa lutalica.