Odbornički klub Demokratske Crne Gore na današnjoj sjednici glasao je protiv predloga nelegalne skupštinske većine da se za predsjednika opštine izabere Mirko Đačić. Izglasavanje predsjednika opštine je zapravo samo završni čin zloupotrebe većine koja je instalirana novcem, manjkavostima izbornog zakonodavstva i fizičkim napadima, a u najmanjoj mjeri voljom građana Pljevlja. Zato bilo koja ličnost koju iznjedri ovakva većina, nije rezultat većinske volje i očekivanja građana. Izborni rezultat ostvaren upotrebom sile i vlast koja je u Pljevljima proizašla iz takvog rezultata, predstavlja ne samo šamar razvoju grada, već šamar demokratiji i Evropskim tekovinama.

Nezvanično, najmanje 2000 ljudi je na prethodnim izborima dovedeno iz drugih država da glasa DPS direktno za novac. Te ljude je motivisao da dođu u Pljevlja isključivo novac, a u birački spisak su upisani zahvaljujući manjkavostima izbornog zakonodavstva. Da ne govorimo o sramnom činu fizičkog napada na rukovodstvo našeg opštinskog odbora na dan izbora. Nakon javno izraženog nasilničkog ponašanja prema funkcionerima najjače opozicione partije, možemo zamisliti kakve su pritiske trpili opoziciono orijentisani građani.

Nesporna je činjenica da su o vlasti u Pljevljima odlučili ljudi koji žive i rade u drugim gradovima, gdje su formirali svoje porodice i život vezali za sredine van Pljevalja. Odlučivali su dakle ljudi koji ne udišu naš vazduh, ne piju našu vodu. Ljudi koji su zloupotrebom i pasivnošću organa uprave u biračkom spisku. Aktuelni izborni zakoni koji su temelj i početna osnova svih nezakonitosti DPS-a, nažalost su, evo u 21. vijeku jači od volje naroda i jači od osnovnih demokratskih principa. Takvi izborni zakoni omogućavaju aktuelnoj vlasti da u trku na 100 metara krene sa 70. Da su izbori demokratski i zakoniti, ne bi se danas pravio plan o izlasku iz institucionalne krize. Da izborni rezultati oslikavaju izbornu volju građana, ne bi sa svih najznačajnih međunarodnih adresa pozdravljali Plan izbornih reformi Demokrata i URA-e. Odlično znamo, kao što zna i međunarodna zajednica, da parlamentarna većina koju je instalirao DPS nije proizašla iz poštene izborne utakmice. Nikada se ne bi bavili politikom ako bi bili prinuđeni da za glas pritiskami ili ucjenjujemo ljude ili da nudimo novac ili obećavamo poslove na mjesec dva ili da organizujemo autobuse, avione i vozove ljudi koji ne provode ni minuta u Pljevljima, da prekrajaju izbornu volju građana koristeći nezakonit upis u birački spisak.

Da je rad gospodina Đačića bio prepoznat od strane građana kao dobar, ne bi DPS imao potrebe da prekraja izbornu volju građana, ulaže ogroman novac sumnjivog porijekla, vrši pritisak na radnike, dovodi ljude sa strane. Znaju građani Pljevalja da gospodin Đačić nije realizovao ni jedan projekat za četiri godine vlasti. Ne može se pitanje zagađenja, vode i novih radnih mjesta kompenzovati sitnim investicionim ulaganjima i inače servisnim poslovima javne uprave. Sada u 21. vijeku u gradu u kojem godišnje dvije kompanije ostvare preko 200 miliona eura prihoda, građani treba da padaju u trans zbog pločnika, asfalta i zelenila. Upravo zbog toga, nezadovoljstvo građana je prevaziđeno brutalnim zloupotrebama. Zato Mirko Đačić nije personifikacija većinske volje, već protivpravnog djelovanja i prekrajanja volje građana Pljevalja. Uz to treba dodati i vrlo diskutabilan uslov njegove kandidature, imajući u vidu da je pravosnažno osuđen za krivično djelo koje ga čini nedostojnim vršenja javne funkcije, što nedvosmisleno propisuje zakon o lokalnoj samoupravi.

Sve ono na šta su Demokrate upozoravale, danas se moglo čuti i iz izlaganja upravo Mirka Đačića. Dakle, nema novih radnih mjesta, ali zato ima novih otpuštanja. Nema ozbiljnih investicija, već samo sitne korekcije i nastavak kozmetike. Nema rješavanja ključnih pitanja, već samo maskiranje.