“… Na gradove udariće trava

i zavesti svoju strahovladu,

svi cvjetovi ostaće bez glava

da bi bili sa travom u skladu…”

                                                                              Vito Nikolić

Današnje saopštenje predsjednika Opštine Pljevlja, Daria Vraneša, obiluje neutemeljenim optužbama i pokušajima diskreditacije nevladinih organizacija koje godinama predano rade na unapređenju stanja životne sredine i sprovođenju koncepta održivog razvoja. Ovakav stav predsjednika ne samo da je neosnovan, već i duboko zabrinjavajući za demokratski razvoj našeg društva.

Nevladine organizacije, koje su bile inicijatori jučerašnjeg sastanka oko uklanjanja zastarjelih barijera iz Glisničke rijeke, posvećene su borbi protiv nezakonitih radnji i zaštiti javnog interesa. Naši rezultati na polju očuvanja životne sredine i poboljšanja kvaliteta života građana Pljevalja govore sami za sebe. Podsjećamo da je pravo na zdravu životnu sredinu zagarantovano Ustavom Crne Gore, a naše aktivnosti su usmjerene ka ostvarivanju upravo tog prava.

Poziv za sastanak o uklanjanju barijera na Glisničkoj rijeci upućen je zaposlenima i kabinetu predsjednika Opštine profesionalno i blagovremeno, u skladu sa svim protokolima. Zaposleni su se odazvali pozovu i najavili svoje aktivno učešće na sastanku. Međutim, predsjednik Vraneš je umjesto toga donio odluku da zabrani svojim zaposlenima prisustvo, čime je još jednom pokazao da mu je prioritet kontrola, a ne dijalog.

Ako naša inicijativa za uklanjanje barijera na Glisničkoj rijeci, koja ima za cilj očuvanje i unapređenje stanja Glisničke rijeke, koja je prirodno mrestilište potočne pastrmke, uznemirava predsjednika Vraneša, postavlja se pitanje: šta je stvarni razlog njegovog nezadovoljstva? Da li su to naši argumenti ili strah da će njegove eventualne mahinacije, manipulacije i nedostatak demokratskih kapaciteta za upravljanje opštinom izaći na vidjelo?

Ako predsjednik Opštine tvrdi da neće dozvoliti nevladinim organizacijama da „rukovode“ opštinom, zašto onda ne dozvoljava ni svojim zaposlenima da u okviru svojih nadležnosti prisustvuju sastancima? Koga se zapravo boji – argumenata ili istine o svom (ne)radu?

Građani Pljevalja treba da se zapitaju – zašto predsjednik Opštine sabotira svaki pokušaj poboljšanja uslova života u ovom gradu? Da li to znači da mu ne odgovara napredak, da ga ne zanima javni interes ili da se jednostavno plaši da će nevladin sektor pokazati više sposobnosti i integriteta od njega?

Dok nevladine organizacije ulažu godine truda, znanja i čak sopstvena finansijska sredstva (kao u slučaju mrestilišta koje pomenu predsednik Vraneš) da riješe probleme koje Opština ignoriše, jedino što dobijamo zauzvrat jesu zabrane, manipulacije i blokade. Gospodine Vraneš, šta je vaš konkretan doprinos osim opstrukcije?

Ovo nije prvi put da predsjednik Opštine zabranjuje prisustvo zaposlenima na određenim sastancima koje organizuju eminentne organizacije. Opština Pljevlja nije privatno vlasništvo gospodina Vraneša, već servis građana i svih zainteresovanih strana u razgovorima o budućnosti našeg grada i prirode koja nas okružuje.

Takođe, moram da naglasim radi javnosti, kada imam aktivnosti ispred NVO kojoj pripadam ja uzmem slobodan dan, što se može lako provjeriti. A da imam potpunu slobodu u radu u okviru Opštine Pljevlja, kako ranije tako i sad, ne bi se ni angažovao preko NVO, preko koje uzgred rečeno imam slobodu i svoje Ja, za razliku od većine zaposlenih u lokalnoj samoupravi kojima Vi i slični određujete šta smiju a šta ne smiju.

Predsedniče Vraneš, vi morate biti predsednik svih građana Pljevalja, a ne samo onih građana čija ste vi slika i prilika! Vi svakodnevno pokazujete da niste predsjednik svih građana, i na taj način narušavate društvenu zajednicu vašim ideološkim, devijantnim i neuravnoteženim ponašanjem.

Pljevlja ne pripadaju predsjedniku Opštine, već građanima. Demokratsko društvo ne funkcioniše na zabranama i cenzuri, već na dijalogu i zajedničkom radu za opšte dobro.

U nadi da će biti bolje, jednog dana…

Vaso Knežević