Ljepota prirode od koje zastaje dah i savladavanje brzaka čiste i prozirno plave rijeke u kojoj se jasno vide obrisi stijena neponovljiv je doživljaj koji ljubiteljima adrenalina pruža rafting na Tari koji privlači turiste iz raznih krajeva svijeta. 

Spuštajući se gumenim čamcima niz donji tok Tare u dužini od 15 kilometara kod Šćepan polja, što je najatraktivnija dionica za rafting, adrenalinski „zavisnici“ imaju priliku da uživaju u pogledu na vodopade, ali i da se oprobaju u skokovima u duboku i hladnu vodu sa visokih stijena koje okružuju najdublji kanjon u Evropi.

Iako veoma uzbudljiv i zabavan, rafting je ujedno i ekstreman sport i podrazumijeva nošenje neophodne opreme koju, objašnjava za Tanjug vlasnik turističke agencije North tour Montenegro Luka Šuković, čine neoprenska odijela i cipele, kaciga i prsluk kako bi, u slučaju prevrtanja čamca, učesnici ove riječne avanture ostali na površini vode.

Otpimalan broj u čamcu je, kaže, šest do deset ljudi kojima, da bi sve proteklo bezbjedno, prije i tokom spusta instrukcije daje profesionalni skiper sa kojim se timski „bore“ da savladaju brzake i talase rijeke.

Posmatranje ljepota prirode u kombinaciji sa brzom planinskom rijekom podiže adrenalin, ali i duh učesnika raftinga koji se prije te avanture mogu odmoriti u rafting kampovima opremljenim za ugodan boravak u prirodi.

Jedan od njih je i kamp „Sastavci“ koji se nalazi u Šćepan polju, u zagrljaju tri rijeke – Tare, Drine i Pive gdje, prema riječima suvlasnika tog kampa Slobodana Gagovića, dolaze gosti iz raznih krajeva svijeta.

„Najviše dolaze iz zemalja bivše SFRJ, ali imamo puno gostiju i iz Rusije, Ukrajine, zapadne Evrope. Nedavno je došlo 27 Francuza koji su ovde proveli šest dana. Takođe, dolaze nam i gosti iz Nemačke, Švajcarske…“, naveo je Gagović i dodao da je rafting postao popularan i kao sport i kao turistička atrakcija.

Za one odvažnije idealno vrijeme za rafting je, kaže, april i maj jer je tada vodostaj Tare veći i voda hladnija, dok je za početnike najbolje da se u tu avanturu upuste u julu i avgustu.

„Tada je Tara pogodnija za turistički rafting u kome mogu da učestvuju osobe svih starosnih dobi“, rekao je Gagović i dodao da im je najstariji rafter imao 84 godine, ali i da su jednom prilikom u čamcu vozili dijete staro svega godinu i po dana.

Rafting ture se, dodao je, organizuju i na drugim rijekama kao što su Lim, Vrbas, Neretva, ali one su manje u odnosu na Taru čiji je kanjon dublji, a samim tim i izazovniji za rafting.

Kanjon te rijeke, koju zovu „Suza Evrope“, dug je blizu 150 kilometara, a na mjestu Obzir dubok oko 1.300 metara što ga čini najdubljim u Evropi, a poslije Kolorada i u svijetu.