Juče se navršilo 20 godina od smrti jednog od najpoznatijih kantautora devedesetih godina, Rođe Raičevića.

Talentovani Nikšićanin preminuo je u 44. godini života, a ostao je upamćen po mnogim hitovima, ali i po preranom i misterioznom odlasku.

Rođen je 11. jula 1957. u Nikšiću. U svom rodnom gradu je završio osnovnu i nižu muzičku školu, srednju je pohađao u Podgorici, a nakon toga je studirao na Fakultetu muzičkih umjetnosti u Beogradu gdje se preselio 1976. godine.

Kao talentovani pijanista i pjevač je gledao da iskoristi svaki trenutak radeći i usavršavajući se, te je tako u prvim godinama karijere ljeti vrijedno radio u Starom Gradu u Budvi i nastupao po beogradskim klubovima i kafanama.

Jedno vrijeme bio je član sastava Rokeri s Moravu, pa član orkestra Miše Mijatovića, da bi prvi veći autorski uspjeh imao s pjesmom “Godine idu”, koju je snimila Nada Topčagić.

Sarađivao je sa mnogim poznatim pjevačima kao što su Lepa Brena, Mira Škorić, Slavko Banjac, Dragica Radosavljević – Cakana, Buba Miranović, Ana Bekuta, Biljana Jevtić, te su ga zbog toga nazivali novim Tomom Zdravkovićem.

Bio miljenik među koleginicama, i uopšte pripadnicima ženskog pola, a mnogo se spekulisalo da je platonsku ljubav gajio prema pjevačici Bubi Miranović sa kojom se družio na početku svoje karijere dok se ona nije odselila.

Čuvenu pjesmu “Draga”, je snimio sa tada još uvijek nepoznatim muzičarem Vladom Georgievim sa kojom se Vlado kasnije i proslavio.

Rođine pjesme su preživjele decenije pa se i dan danas rado slušaju i izvode.

Među najveće hitove poznatog Nikšićanina spadaju “Ne bih ja”, “U tebe sam zaljubljen”, “Dabogda”, “U zemlju pao bih od stida”…

Na nikšićkom groblju podignuta je česma u Rođinu čast.

Rođa je pronađen 7. oktobra 2001. mrtav u svom stanu u centru Beograda.