Iako već 7 godina zaredom, građani Pljevalja koji se griju na pelet imaju subvenciju od 50 % za nabavku tog energenta i iako je skoro hiljadu građana prešlo na grijanje na pelet, ostaje vrlo ozbiljna dilema, koliko će još godina građani Pljevalja imati subvencije za pelet i šta da rade građani sa pećima na pelet posle eventualne toplifikacije Pljevalja.

Uz to ako govorimo o peletu kao vrsti energenta i njegovom uticaju na životnu sredinu, jasno je da pelet prilikom sagorjevanja takođe oslobađa u atmosferu PM čestice, koje su štetne za zdravlje ljudi. Ono što je ipak velika prednost korišćenja peleta odnosi se na mogućnost sve manjeg korišćenje uglja kao energenta, jer se sagorjevanjem fosilnih goriva, oslobađaju sumpor, azot i vodonik koji sa kiseonikom stvaraju jedinjenja poznata kao oksidi, koja značajno zagađuju životnu sredinu. A upravo ugalj i drva građani Pljevalja procentualno najviše koriste za grijanje svojih stanova, što ima ogroman negativan uticaj na zdravlje građana.

Ono što je sigurno je da su subvencije na pelet imale značajan ekološki efekat na zaštitu životne sredine ali je problem što u Pljevljima ima više od 4 hiljade individualnih ložišta koja značajno zagađuju životnu sredinu upotrebom fosilnih goriva, tako da dosadašnji broj individualnih ložišta koja kao energent koriste pelet predstavlja procentualno oko 20-25% svih individualnih ložišta koja koriste pelet kao energent. Ako se i dalje nastavi politika koju je osmislila prethodna vlast u Crnoj Gori kroz kratkoročnu mjeru subvencioniranja peleta za građane Pljevalja, eventualnom toplifikacijom grada takva politika bi izgubila smisao.

Pitanje sudbine subvencija za pelet dobija posebno na značaju ako je tačna informacija da za novu grejnu sezonu za građane Pljevalja koji se griju na pelet, subvencije je umjesto države ove godine finansirala opština Pljevlja. Uz to posle protivurečnih informacija iz Vlade Crne Gore i Elektroprivrede Crne Gore u vezi realizacije ekološke rekonstrukcije prvog bloka TE Plevlja, nije čudno što su mnogi građani Pljevalja u dilemi da li će uopšte biti toplifikacije Pljevalja. Uz to stalno se dovodi u pitanje dalji rad Rudnika uglja i TE Pljevlja u skladu sa obavezom ispunjenja poglavlja za pristup Crne Gore Evropskoj uniji i krajnjem roku do kojeg se mora ugasiti termoelektrana u Pljevljima, a u skladu sa preuzetim međunarodnim obavezama.

Dodatnu dilemu stvara izjava ministra Bojanića iz Ministarstva kapitalnih investicija: „Zbog trenutnih kretanja na svjetskim berzama, cijena CO2 kredita je dostigla vrijednost veću od 60 eura po emitovanoj toni, a fjučersi se kreću više od 100 eura po emitovanoj toni, čime proizvodna cijena iz TE Pljevlja postaje apsolutno nekonkurentna. Zbog toga smo mišljenja da, uz detaljnu ekonomsko-socijalnu analizu i poštovanje preuzetih obaveza, uz predlog održivog rješenja i saradnju sa našim evropskim partnerima, definišemo strategiju kojom bi, za ograničeno vrijeme, produžili rad TE Pljevlja po sadašnjem režimu, a u međuvremenu sredstva planirana za ekološku rekonstrukciju uložili u projekte proizvodnje zelene energije i započinjanje investicionih aktivnosti koje bi značajno unaprijedile ekonomski položaj stanovnika Pljevalja“.

Posebno je pitanje šta sa pećima za pelet građana koji su u njihovu kupovinu uložili značajna novčana sredstva radi grijanja na pelet ako eventualno zaživi projekat toplifikacije Pljevalja, koju građani Pljevalja očekuju decenijama unazad, kroz obezbjeđenje stabilnog toplotnog izvora i zagrijevanja stanova na daljinsko grijanje. Ako se i krene sa projektom toplifikacije grada do same realizacije obezbjeđenja izvora grijanja, izgradnje toplovoda i ugradnje priključaka za korisnike grijanja potrebno je makar nekoliko godina.

Dileme ostaju, a vrijeme će pokazati da li će građani Pljevalja posle višedecenijskog čekanja konačno riješiti pitanje toplifikacije grada ili će praksa grijanja stanova na pelet postati u budućnosti osnovni način grijanja za građane Pljevalja.