Presuda Apelacionog suda prema kojoj Rudnik uglja nije u obavezi da Opštini Pljevlja isplati 2,37 miliona eura zbog nepoštovanja ugovora o naknadi za uređenje građevinskog zemljišta, potpisanog prije više od deceniju, nije zakonita, pa će punomoćnica Opštine Vrhovnom sudu uložiti reviziju.

To je na pitanje odbornika Marka Tošića odgovorila direktorica Direkcije za imovinu u Pljevljima Negica Manojlović.

Tošić je pitao da li smatraju da je Opština tom presudom oštećena te da li će inicirati naplatu tog iznosa koji je Opština platila na ime radova koji su obaveza Rudnika uglja.

UGOVOR, OBAVEZE

Opština i Rudnik uglja u avgustu 2004. godine (potpisano je i nekoliko aneksa) zaključili su ugovor kojim je utvrđena naknada za učešće u troškovima uređivanja građevinskog zemljišta, koju je Rudnik trebalo da izmiri zbog realizacije višemilionskog projekta izmještanja rijeke Ćehotine i otvaranja kopa Cementara. Rudnik se ugovorom obavezao da na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta finansira izradu dijela planske, projektne dokumentacije i investira radove na dijelu objekata.

S obzirom na to da Rudnik nije izmirio obaveze u predviđenom roku, Opština je podnijela tužbu. Spor je pokrenut pred Osnovnim sudom u Pljevljima koji se oglasio nenadležan, pa je postupak nastavljen pred Privrednim sudom Bijelo Polje.

Tužbeni zahtjev je postavljen na novčani iznos, a onda preciziran na ispunjenje činidbe. Sud u Bijelom Polju u martu 2015. godine je odbio tužbeni zahtjev kao preuranjen, a tu odluku je po žalbi Opštine Pljevlja ukinuo Apelacioni sud i predmet vraćen na ponovno suđenje.

U međuvremenu je došlo do reorganizacije sudova i postupak je nastavljen pred Privrednim sudom.

– Rješenjem Privrednog suda od oktobra 2016. godine postupak je prekinut na zahtjev Rudnika uglja do završetka postupka radi ocjene ništavosti ugovora o naknadi za uređenje građevinskog zemljišta. U tom postupku smo izdejstvovali presudu kojom je odbijen zahtjev Rudnika, ugovor je ostao na snazi i dodatno osnažen jer je isključio svaku mogućnost da se o njegovoj validnosti odlučuje kao prethodnom pitanju, u svakom drugom postupku – navodi Manojlović.

Privredni sud tri godine kasnije, u novembru 2019. godine, usvaja tužbeni zahtjev Opštine i obavezuje Rudnik uglja na ispunjenje ugovora. Rudnik uglja se žalio na tu presudu, pa ju je Apelacioni sud preinačio u februaru 2020. godine – uz obrazloženje da je tužbeni zahtjev neosnovan.

Opština je kao vanredno pravno sredstvo izjavila reviziju Vrhovnom sudu koji je u junu ukinuo presudu Apelacionog suda i predmet vratio na ponovni postupak. Predmet tužbenog zahtjeva su bile neizmirene ugovorene obaveze Rudnika uglja, a koje je utvrdio vještak građevinske struke.

Manojlović navodi da je u tom periodu bilo pokušaja poravnanja, o čemu je sačinjen zapisnik, ali da nije realizovan.

U ponovnom postupku pred Apelacionim sudom, sud dopunjava dokazni postupak i vještak građevinske struke izvještava o izvedenim i neizvedenim činidbama.

Uzimajući u obzir protok vremena od zaključenja ugovora, podnošenja tužbe i dana vještačenja došlo je do promjene okolnosti na način da je Opština dio činidbi iz ugovora izvršila i to u vrijeme žalbenog postupka pred Apelacionim sudom. Imajući u vidu nalaz vještaka preinačili smo tužbeni zahtjev na način da smo za izvršene činidbe tužbeni zahtjev postavili na novčani iznos (utvrdio ga je vještak), a za neizvršene na izvršenje obaveza. Apelacioni sud je u martu 2024. godine donio presudu kojom je usvojio zahtjev i obavezao tuženu stranu na isplatu 2,37 miliona eura za izvedene radove i činidbu (finansiranje) za neizvršene obaveze iz ugovora. Dosuđeni iznos je Rudnik uglja dobrovoljno uplatio Opštini. Međutim, po reviziji Rudnika uglja, Vrhovni sud donosi rješenje u oktobru 2024. godine kojim ukida presudu Apelacionog suda i predmet vraća na ponovni postupak.

UPLATA, POVRAĆAJ

Opština je nakon te odluke vratila uplaćeni iznos Rudniku uglja.

– U ponovljenom postupku pred Apelacionim sudom Opština je ostala pri tužbenom zahtjevu iz prevostepenog postupka – ispunjenje činidbe. Ovaj sud je 24. januara 2025. godine ukinuo presudu Privrednog suda od 1. novembra 2019. godine i usvojio zahtjev tužioca – finansiranje investicionih radova koji se odnose na regulisanje korita rijeke Breznice u dužini od 600 metara i produbljivanju korita rijeke Ćehotine na neregulisanom dijelu u dužini od 3,5 kilometara, u roku od dvije godine od dana prijema presude pod prijetnjom prinudnog izvršenja. U stavu II odbija se kao neosnovan zahtjev tužioca da se obaveže tuženi na ime ispunjenja obaveza iz ugovora o naknadi za uređenje građevinskog zemljišta – kaže Manojlović.

Ona konstatuje da će nakon odluke po reviziji u slučaju nepovoljnog ishoda za Opštinu, po potrebi inicirati druge sudske postupke.

– Smatramo da je u postupku povrijeđeno pravo na suđenje u razumnom roku i da je upravo trajanje parnice od 13 godina doprinijela promjenama okolnosti koje su nastupile poslije podnošenja tužbenog zahtjeva u žalbenom postupku, bez krivice opštine i da je sud ovu činjenicu morao posebno cijeniti prilikom donošenja odluke – ocijenila je Manojlović.