Opština Pljevlja je u Crnoj Gori u samom vrhu po negativnom prirodnom priraštaju i prethodnih godina je postala praksa da u opštini umire po nekoliko stotina više građana Pljevalja nego što se rađa djece. To se posebno da primjetiti po sve većoj popunjenosti gradskog groblja „Ravni“, gdje je sve manje mjesta za sahranjivanje.

Za pripadnike Islama još u proleće 2017. godine nije bilo više mogućnosti sahranjivanja preminulih u pravcu Manastirskog imanja, jer su nadgrobni spomenici dostigli do same metalne granične ograde. Iz tog razloga od 2017. godine Vlada je ustupila Opštini Pljevlja dio zemljištu u kršu, pokrivenom šumom sa sjeverne strane groblja, kako bi se proširio dio pljevaljskog groblja „Ravni“ na kojem se sahranjuju pripadnici Islama.

Iako se pripadnici islamske vjeroispovjesti od 2017. godine sahranjuju u uzanom dijelu na sjevernoj strani u pravcu pružanja groblja i taj dodatni dio koji je Opština dobila od Vlade sve se više puni. Sahranjivanje preminulih se vrši na strmom, kamenitom terenu, pa je za kopanje kamenitog terena potrebno korišćenje hiltovki za razbijanje kamenja,a i sahranjivanje, posebno u zimskom periodu na strmom uskom terenu je sve zahtjevnije i nehumanije.

Zbog teških uslova kopanja grobnih mjesta na strmom i krševitom terenu u preduzeću „Komunalne usluge“ koje gazduje gradskim grobljem su prinuđeni da znatno ranije kopaju grobna mjesta nego što se ukaže potreba za sahranjivanjem, jer su uslovi za iskop grobnog mjesta veoma zahtjevni zbog kamenitog terena.

Među građanima Islamske vjeroispovjesti iz Pljevalja kao i lokalnim vjerskim velikodostojnicima sve je veće nezadovoljstvo zbog nedaekvatne lokacije za sahranjivanje pripadnika Islama.

Iako nadležni u preduzeću „Komunalne usluge“ tvrde da cijene pogrebnih usluga u Pljevljima nisu odavno povećavane, građani smatraju da su troškovi za sahranjivanje preminulih sugrađana veoma visoki i da je za sahranu sa svim pratećim troškovima lokacije grobnog mjesta, kopanja grobnog mjesta,korišćenja usluga kapele,izgradnje betonskih okvira grobnog mjesta za jednog preminulog, vjerskih obreda i troškova nabavke opreme za sahranu potrebno minimalno 1.500 eura.

Za razliku od visokih troškova u gradskim grobljima, troškovi za sahranu u seoskim sredinama i u grobljima koja pripadaju pojedinim vjerskim zajednica su daleko manji.

Korona virus, loša starosna struktura i sve manji broj slučajeva sahranjivanja u seoskim sredinama, jer su mnoga sela pusta, dovelo je do toga da je značajno povećan broj stanovnika opštine Pljevlja koji se sahranjuju u gradskom groblju „Ravni“, što ima za posledicu da se groblje sve više puni i da je sve manje slobodnih grobnih mjesta za sahranjivanje u okviru gradskog groblja.

Ono što je sigurno je da će opština Pljevlja zajedno sa Vladom Crne Gore veoma brzo morati razmišljati šta dalje, jer mjesta za sahranjivanje građana Pljevalja u gradskom groblju „Ravni“ je sve manje, a i uslovi za sahranjivanje pripadnika Islama su ispod standarda za lokacije na kojima se planiraju gradska groblja, pa samim tim i nezadovoljstvo mnogih građana Pljevalja sve veće.