Druge moderne Olimpijske igre, održane u Parizu 1900. po mnogo čemu su bile jedinstvene i specifične. Na njima su se po prvi put takmičile žene, nije ih organizovao organizacioni komitet MOK-a, već su održane kao dio Svjetske izložbe, a na njima se našao i ubjedljivo rekordan broj “bizarnih” disciplina.

Na Olimpijskih igrama u Parizu 1900. godine učestvovali su sportisti iz 28 zemalja (od kojih MOK danas priznaje 24 zemlje), sa 997 takmičara od čega 22 su bile žene, što se u to vrijeme smatralo revolucionarnim.

Svi oni takmičili su se u 18 disciplina, ali kako su neke od njih bile “neobične”, Međunarodni olimpijski komitet je naknadno odabrao one koje je priznao za zvanična takmičenja, dok se ostale danas smatraju demonstracionim sportovima i disciplinama.

U ovoj drugoj grupi tako su se našli: podvodni ribolov, mušičarenje, balonarstvo, boćanje, pucanje iz topa… ali ubedljivo najbizarnija (i najkrvavija) disciplina bila je – gađanje živih golubova!

Očekivano, ova disciplina kasnije je u to vrijeme reklamirana kao “veoma aristokratska”, a kasnije je nazvana “krvava”. Cilj vam je sam po sebi jasan – trebalo je pogoditi što više živih ptica!

Sigurno jedna od najokrutnijih disiplina privukla je dosta pažnje na Olimpijskim igrama koje su te godine inače bile jako slabo posjećene.

Kažu da je na događaju stradalo oko 300 nesrećnih ptica. “Slavom se ovenčao” Belgijanac Leon de Lunden koji je upucao 21 goluba. Jednog manje ubio je drugoplasirani Francuz Maurice Faurea, dok je 18 ptica ubio Australijac Donald Mekintoš. Međunarodni Olimpijski komitet ove medalje danas ne ubraja u zvanične.

Srećom, bio je ovo prvi i jedan jedini put da je na Olimpijskim igrama održano takvo takmičenje. Borci za zaštitu životinja postajalali su sve glasniji što je dovelo do toga da gađanje golubova 1902. postane zabranjeno u SAD, pa su već na sledećim Igrama žive ptice, srećom, zamijenjene su glinenim metama.