U novembru prošle godine Portal ETV objavio je priču o proboju puta u kanjonu rijeke Tare, kada nam je iz Nacionalnih parkova saopšteno da se radovi obavljaju van granica Nacionalnog parka Durmitor, tako da sa njihovog stanovišta nema ništa sporno, dok su nam iz Opštine Pljevlja rekli da se taj posao odvija po njihovom odobrenju, a na zahtjev Mjesne zajednice Kosanica, koji datira još od 15. septembra 2023. godine kada su zatražili pomoć da se izgradi put u planini Bunetini kako bi došli mještani mogli doći do katuna.

Ekološki aktivista, predstavnik NVO Centar za razvoj Durmitora Darko Stijepović, međutim, oglasio se juče sa tvrdnjom da se ovaj put radi za lične interese sekretara Sekretarijata za komunalno-stambene poslove, saobraćaj i vode Opštine Pljevlja Vula Macanovića, što ovaj, u izjavi za Portal ETV, kategorično negira.

Javni ili lični interes

Stijepović je u saopštenju dostavljenom Portalu Analitika, pored ostalog, ustvrdio da je „posljednja u nizu (zlo)upotreba Macanovića probijanje puta kroz potpuno nenaseljen predio, na granici UNESCO zaštićenog područja Nacionalnog parka ‘Durmitor’, na padinama M&B rezervata UNESCO zaštićenog kanjona Tare, tačnije od mjesta zvanog Zlodo prema Bunetini, a za koje u opštini nijesu predviđena budžetska novčana sredstva“.

– Prema tvrdnjama naših izvora, jasno je da pravi cilj ovih radova nije javni interes, već lična korist gospodina Macanovića. Put koji se finansira novcem svih građana, vodi ka parcelama koje je Macanović nedavno kupio, a prema neslužbenim informacijama, planira da na tom mjestu izgradi etno-selo. Ovaj projekat, koji se ne temelji na potrebama građana, već na privatnim ambicijama, izaziva ozbiljne sumnje u njegove motive i ozbiljno narušava poverenje u rad opštinskih vlasti u Pljevljima – ustvrdio je Stijepović.

Istakao je i da radove izvodi preduzeće „Lokalni putevi“ čiji je osnivač Opština Pljevlja.

– Što dodatno ukazuje na daleko šire nezakonite radnje i što je još alarmantnije, angažovana mašina ovog preduzeća na ovim poslovima radi više od 120 sati, a uz to je angažovana i dodatna operativa, kamioni i drugi resursi, što samo potvrđuje obim zloupotrebe i bespotrebnog trošenja novca građana. Prema gruboj procjeni na ove radove koji se rade za potrebe Macanovića, a koje plaćaju građani, je do sada utrošeno nekoliko desetina hiljada eura – saopštio je Stijepović.

Cijena jednog radnog sata, samo jedne mašine, istakao je on, koja danima kopa u potpuno nenaseljenom dijelu netaknute prirode košta oko 150 eura.

– Kada se doda angažovanje teških kamiona i drugih mašina dolazimo do impozantne slike pljačke novčanih sredstava građana. Ovaj projekat nema nikakvo opravdanje u kontekstu razvoja Opštine ili poboljšanja seoske infrastrukture, već je direktno usmjeren na ostvarivanje isključivo ličnih koristi Macanovića – kategoričan je Stijepović.

Sanaciju odobrila Opština

Macanović, s druge strane, tvrdi da je Stijepović saopštio neistine.

– Sve što je saopštio je netačno. Tvrdnje da sam kupio zemlju, da planiram etno selo, da sam zloupotrijebio službeni položaj – sve je to netačno. Put je saniran, odnosno adaptiran stari, postojeći put u tom dijelu gdje i ja imam neki hektar zemlje otprilike, ne znam tačno. To je krš, neplodna zemlja, koju sam naslijedio od pokojnog oca – kazao je Macanović za Portal ETV.

Kategoričan je da postoje papiri za sanaciju tog puta i da je puki sticaj okolnosti što on tamo ima zemlju i da se posao radi u trenutku kada je on na poziciji sekretara Sekretirajata za komunalno-stambene poslove, saobraćaj i vode.

– Mi radimo u interesu ovog naroda, ovoga grada, to što ja lično imam gore naslijeđenu parcelu zemlju od oca, to ne daje nikome za pravo da mi uskraćuje pravo na korišćenje moje imovine – istakao je Macanović.

Negira i tvrdnje Stijepovića da je „nedavno, oko 700 kubika građevinskog materijala – kamenog agregata, koji je bio dodijeljen za nasipanje seoskih puteva u selu Šumane, umjesto da bude upotrijebljen za unaprjeđenje infrastrukture u Šumanama, ilegalno otuđen, odvezen i ugrađen na privatne prilazne puteve u rodnom selu Macanovića – Glibaće“.

– Apsolutno je netačno da sam ja uzeo taj materijal i usmjerio sa jednog putnog pravaca na moje selo i privtane puteve. To je toliko neistinito da je nevjerovatno – kaže Macanović.

Stijepović je pozvao Osnovno državno tužilaštvo iz Pljevalja, da formira predmet i naloži izviđajne i druge radnje u vezi sa zloupotrebom opštinskog budžeta, poručujući da sve okolnosti ovog slučaja moraju biti temeljno istražene.

Prijava institucijama

Iz Opštine Pljevlja, Portalu ETV, kazali su u novembru prošle godine kako su ranije, „kada su domaćinstva držala konjske i volovske zaprege, kada nije bilo savremene mehanizacije, mještani izvršili izgradnju puta u cilju prevoza ljetine“.

– Zbog kamenitih predjela i terena tada izgrađeni put nije moguć za primjenu u današnjim uslovima kada se koristi razna poljoprivredna mehanizacija – napisali su u odgovoru na naša pitanja i istakli kako su mještani, preko mjesne zajednice Kosanica, tražili „pomoć za sanaciju i izgradnju tog starog i zapuštenog puta u dužini oko 1,5 kilometara“, uz opasku da je stvarna dužina puta 1,4 kilometra.

Prema njihovim tvrdnjama, s obzirom na to da se radi o sanaciji postojećeg puta nije postojala potreba za izdavanje urbanističkih uslova i saglasnosti, već su Lokalni putevi d.o.o. počeli posao uz saglasnost sekretara Sekretarijata za komunalno-stambene poslove, saobraćaj i vode i predsjednika Opštine Pljevlja.

U prilog tome da se radi o poslu od javnog interesa ustvrdili su i da se „put nalazi na totalno opožarenom području gdje je zbog nedostatka puteva i mogućnosti pristupa vatrogasnih vozila u prethodnim godinama sagorjelo više hiljada kubika prvoklasne borove šume“.

Građanski aktivista iz Pljevalja Pavle Čolović koji je nadležnim institucijama prijavio građevinske radove na granici NP „Durmitor“ u jednom od dopisa istakao je da je prijavu podnio radi „zaštite pejzažno–ambijentalnih vrijednosti Rezervat biosfere kanjona rijeke Tare-rezervat UNESCO i zaštite od antropogenog uticaja na NP ‘Durmitor’ i na sam kanjon rijeke Tare, gdje se dozvoljava selektivno i ograničeno korišćenje uz kontrolisane aktivnosti u prostoru, a u skladu sa PPPN za Durmitorsko područje“.

– Opština Pljevlja predmetne radove izvodi bez projekta, bez ikakvog papira, a sve to radi u okviru rezervata biosfere kanjona rijeke Tare – rezervata Unesco, a u okviru zaštitne zone Nacionalnog parka „Durmitor“ i PPPN za Durmitorsko područje, bez studije uticaja na životnu sredinu i na NP „Durmitor“ – upozorio je on u dopisu Nacionalnim parkovima.

Kategoričan je da je za probijanje puta trebalo konsultovati državne institucije i da opštinske vlasti nijesu smjele početi ovaj posao bez dozvola tih ustanova.