Grupa radnika D.O.O. „Grijanje“ iz obje Sindikalne podružnice, koji rade u neposrednoj proizvodnji u kotlarnici u Skerlićevoj ulici na poslovima obezbjeđenja urednog grijanja za korisnike njihovih usluga, putem medija su zatražili da se građani obavjeste da neće imati grijanje iz ove kotlarnice od 1. oktobra, već da nabave ugalj i drva ili se griju na struju jer radnici kotlarnice u Skerlićevoj, dok im se ne izmire zaostale plate, ne žele da počnu sa poslovima oko početka nove grejne sezone.

U obraćanju Redakciji „PV Informer-a“ radnici navode da su prije mjesec dana dobili platu za septembar 2018. godine, a da je grupa radnika u novembru prošle godine sudskim putem zatražila isplatu svojih zaostalih primanja i ti postupci su još u toku. Navode da su porodični ljudi i da se njihove porodice nalaze u teškoj materijalnoj situaciji.

Takođe navode da su se u ovog godini značajno povećali troškovi poslovanja, jer je u ovoj godini potrošeno 400 tona uglja više nego predhodnih godina, a i troškovi električne energije su veći za oko 3.000 eura zbog nabavke reflektora u pogonu, koji troše mnogo više struje nego oni koji su već postojali. Ne odobravaju ni čestu promjenu reflektora za koje ne znaju ni odakle se nabavljaju.

Takođe navode da iz Uprave preduzeća nema reagovanja na prijavljeni slučaj nestanka uglja, kojim se bavi pljevaljsko tužilaštvo. Takođe navode da im nije dozvoljeno sklapanje sporazumnog raskida ugovora, a da je to pravo omogućeno zaposlenima u Upravi preduzeća.

Traže da se u postupak rješavanja višegodišnjih problema u ovom preduzeću konačno uključi opština Pljevlja kao osnivač, posebno zbog toga što radnici ovog preduzeća rade poslove od šireg društvenog značaja u veoma lošim uslovima i sa malim primanjima, koja kasne i po godinu dana.

Iz Redakcije portala su se putem elektronske pošte obratili i V.D. Direktora D.O.O „Grijanje“ Miloj Vasilijević i od nje smo dobili odgovor koji prenosimo u cjelini:

ZARADE i Početak grejne sezone 
Od marta 2017. godine počelo se sa kašnjenjem u blagovremenoj isplati zarada zaposlenima. Prije tog perioda, unazad par godina, održavalo se prividno stanje urednog funkcionisanja preduzeća redovnom isplatom neto zarada, a bez plaćanja doprinosa iz i na zarade i koje poreske obaveze su došle na naplatu u 2017. godinu. Posledica nasleđenih obaveza koje sam zatekla stupanjem na dužnost v.d. Izvršnog direktora je upravo kašnjenje zarada. Tako je na ime zaostalih poreskih obaveza unazad 2 i po godine izdvojeno onoliko sredstava koliko je potrebno za zaostale zarade zaposlenih. Takođe, preduzeće trenutno isplaćuje i tekuće poreske obaveze, te smo jedina javna služba čiji je osnivač Opština koja je smanjila svoj ukupan poreski dug. 

Kada su u pitanju prijetnje zaposlenih o tome da neće obavljati svoje radne obaveze početkom grejne sezone, pitanja takve vrste uređena su zakonskim propisima, naročito kada su u pitanju javne službe koje vrše djelatnosti od opšteg interesa, te da na ovakve ultimatume dijela radnika,  D.O.O. „Grijanje“ nikada neće pristati, a grejna sezona će početi sa ili bez njih!!! 

TROŠKOVI – ugalj, struja, angažovanje varioca sa strane….
Što se tiče tvrdnji radnika o uvećanim troškovima struje, uglja, troškovima izazvanim angažovanjem varioca za argonsko zavarivanje i ostalim pomenutim troškovima, smatram da  tim radnicima nije u opisu radnog mjesta da vode poslovnu politiku preduzeća, već da lože. U vezi sa tim, odgovorno tvrdim da se svim troškovima na koje je moglo da se utiče racionalno upravljalo, a što potvrđuje činjenica da je u 2018. godini ostvaren najmanji poslovni gubitak unazad 5 godina, te da je on upola manji od gubitka u 2017. godini, a čak i do 3 puta manji od onog iskazanog u 2014, 2015. i 2016. godini.  Mnogo veće konsekvence će izazvati troškovi koje je upravo taj dio zaposlenih izazvao tužbama zbog nesplaćenih zarada, a koje se odnose na troškove parničnog postupka, sudske takse, troškove prinudne naplate…. 

SPORAZUMNI RASKID RADNOG ODNOSA – OTPREMNINE!!!
Sporazumni raskid radnog odnosa uz isplatu otpremnina, a u cilju optimizacije javne uprave zasniva se na nizu elemenata kao što je optimizacija efikasnosti, racionalizacija radne snage i smanjenje troškova radne snage. Nijedan od tih elemenata se ne može zadovoljiti odobravanjem otpremnina radnicima iz proizvodnje, prilikom raskida radnog odnosa, ako se na mjesto tog radnika mora radno agnažovati drugo lice. Davanje otpremnina bi imalo smisla za radnike čiji radni angažman nije potreban, ali ako se ima činjenica da je za nesmetano odvijanje proizvodnog procesa u kotlarnici neophodno najmanje 8 ložača, a da njih u preduzeću trenutno ima 9 od kojih mnogi tokom grejne sezone odlaze na bolovanje, dolazi se do zaključka da bi u tom slučaju sporazumni raskid radnog odnosa uz isplatu otpremnine i primanje novih radnika na njihovo radno mjesto bio besmislen i na štetu preduzeća potez. Takođe, tržište rada je otvoreno, te ukoliko zaposleni u dijelu potražnje radne snage nađu bolje uslove, niko ih ne može zadržati prisilno u preduzeću.