Dvorac Mir smješten je u gradu Miru u Bjelorusiji, a izgrađen u gotičko renesansnom stilu krajem 15. vijeka.

Veliki kompleks dobio je ime po gradu Mir u jednoj od najintrigantnijih država Evrope.

Izgradnju dvorca započeo je vojvoda Ilinčić u gotičkom stilu s kvadratnim zidinama i kulama na uglovima. 

Ima pet tornjeva visokih po 25 metara i zidove debljine tri metra, koji su čuvali grad sve dok dinastija Ilinčić nije izumrla.

Pošto je bio napušten gotovo čitav vijek i pretrpio teška oštećenja za vrijeme Napoleona, obnovljen je u 19. vijeku.

1568. preuzeo ga je princ Dominik Radzivil, koji je zaslužan je za današnji raskošni izgled dvorca. 

Rekonstruisao ga je i proširio najprije u stilu renesanse, a zatim i baroknom.

Dodati su balkoni, nadstrešnice i poneki ukras u duhu renesanse.

Početkom 19. vijeka dvorac je postao siroče. Njegov vlasnik je poginuo u ratu, a dvorac je o oštećen tokom bitke za Mir. Prelazio je iz ruke u ruku, a u Drugom svjetskom ratu sačekalo ga je sito i rešeto.

Najpre je preživio sovjetsku okupaciju Poljske, a zatim i njemačku invaziju na Sovjetski Savez 1941. godine. Prilikom njemačke okupacije pretvoren je u jevrejski geto u kojem je zatočeno 800 Jevreja.

Tokom ljeta 1942. godine organizovali su ustanak i 250 njih uspjelo je da pobjegne. Sudbina ostalih je nažalost, poznata.

Kada se Drugi svjetski rat završio, stanovnici grada Mir koji su ostali bez kuća u ratu, pronašli su svoj novi dom u dvorcu.

Narednih 20 godina dvorac je tako bio sklonište ljudi bez kuća, dok konačno nisu zbrinuti 1960-ih.

Dvorac Mir konačno je došao na svoje.

U decembru 2000. godine, dobio je i svjetsko priznanje: UNESCO ga je uvrstio na listu svjetske baštine u Evropi.