DPS je poslednjih godina potpuno neargumentovano i neosnovano pokušao da u javnosti odomaći mantru kako je Crna Gora zahvaljujući DPS-u – lider u regionu. Svakog puta kada smo ovu sintagmu čuli iz usta nekog od glasnogovornika DPS-a zapitali bi se po čemu smo to lideri u regionu, kada ekonomsko – socijalnu zbilju Crne Gore karakterišu sljedeći egzaktni podaci:

1.    Prema podacima Poreske uprave 80 % zaposlenih prima zaradu koja je niža od prosječne;

2.    Javni dug je iznad 80% BDP-a, odnosno, gotovo 4 milijarde;

3.    Pokrivenost uvoza izvozom je samo 16%;

4.    Lideri smo u Evropi po procentu stanovništva koje živi u zoni apsolutnog siromaštva;

5.    Lideri smo u Evropi po nejednakosti distribucije dohotka i najvećem jazu između najbogatijeg i najsiromašnijeg sloja stanovništva;

6.    Od ukupno 24 opštine, čak 17 opština je zavisno od pomoći iz Egalizacionog fonda, što je preko 70% od svih jedinica lokalne samouprave u državi;

7.    Gotovo 2/3 privrede čine uslužne djelatnosti, poljoprivreda samo 8%, a industrija oko 11%;

8.    60.000 građana nema svoj krov nad glavom;

9.    Prirodni priraštaj stanovništva se primiče nultoj stopi sa tendencijom da ona uskoro postane negativna i da više građana umire nego što se rađa;

10. Od 620 hiljada stanovnika oko 200 hiljada njih (zaposleni, penzioneri i korisnici socijalne pomoći) finansiraju se iz državnog i lokalnih budžeta;

11. Svaki građanin Crne Gore je samo po osnovu javnog duga zadužen preko 6.000 eura (ne računajući individualna kreditna zaduženja građana);

12. U svakoj opštini na sjeveru Crne Gore broj penzionera i korisnika socijalnih davanja je veći od broja zaposlenih;

13. Pad kupovne moći i vrijednosti zarada, kao logična posledica aktuelne ekonomske zbilje, što je i sama Vlada priznala u Programu ekonomskih reformi do 2022. godine;

14. Plaćamo najskuplju električnu energiju u regionu.

15. Vjerovatno svjesni svega prethodno rečenog i mnogo čega još, 70% mladih želi da ode iz države.

Uprkos ovako zabrinjavajućim pokazateljima o ekonomsko – socijalnoj stvarnosti Crne Gore, na nedavno održanom Kongresu DPS-a nijesu se ponudila rješenja za prevazilaženje ovih problema. Umjesto toga, iz usta poslednjeg evropskog diktatora čulo se da prioritet izvršne vlasti ne treba da budu pitanja iz pomenutog ekonomsko-socijalnog spektra, već osnivanje vjerskih zajednica po Crnoj Gori. Dakle, Đukanović nudi produbljivanje podjela i svađa kao supstitut rješenjima ozbiljnih ekonomsko-socijalnih problema koji opterećuju sve crnogorske građane bez obzira na njihovu nacionalnu pripadnost ili vjersko uvjerenje.