Alija Balijagić (65), osumnjičeni za dvostruko ubistvo, za kojim se po Crnoj Gori tragalo skoro mjesec dana, uhapšen je 21. novembra prošle godine u ranim jutarnjim časovima nedaleko od Priboja.

Podsjetimo, Balijagić je osumnjičen za ubistvo sestre i brata, Milanke (69) i Jovana Madžgalja (60), iz bjelopoljskog sela Sokolac. On ih je u porodičnoj kući ubio 25. oktobra 2024. i od tada su za njim tragali crnogorska policija i vojska, kasnije i srpska policija nakon što se došlo do podataka da je prešao granicu i da je viđen u selima oko Prijepolja i Priboja.

Pripadnici srpskog SAJ-a uz sadejstvo ostalih policijskih snaga uhapsili su Aliju Balijagića u selu Pribojska Goleša, nakon što su ga locirali u jednoj kući za koju su imali informacije da povremeno tu dolazi. Uhvaćen je na spavanju i tom prilikom nije pružao otpor. Tom prilikom su kod Balijagića pronađene dvije puške, jedna lovačka puška – bokerica i druga – lovački karabin, prerađen od vojne puške papovke.

Prema podacima sa kojima raspolaže ALOonline.me za vrijeme dok se Alija Balijagić nalazio u pritvoru Okružnog zatvora u Užicu, sa njim su srpski bezbednjaci nekoliko puta obavljali razgovore, a na okolnosti razjašnjavanja njegove potencijalne povezanosti sa pripadnicima bezbјednosnih struktura Crne Gore i motiva zločina koji je počinio.

Iz Balijagićevih iskaza u koje je redakcija ALOonline.me imala uvid, on je samoinicijativno i bez zadrške predočio splet okolnosti koje su dovele do toga da izvrši ubistvo brata i sestre Madžgalj u selu Sokolac. Prema njegovim navodima, istakao je da je imao namjeru da izvrši likvidaciju Jovana Madžgalja, a da je spletom okolnosti izvršio i ubistvo Milanke Madžgalj.

Naime, Alija Balijagić je naglasio da je motiv ovog zločina bio verbalni sukob od prije deceniju koji je imao u kafani „Tara“ u Bijelom Polju sa pokojnim Jovanom Madžgaljem, ponovivši više puta u svojim iskazima da ga je tom prilikom Madžgalj navodno vrijeđao na nacionalnoj osnovi, pokazujući i pištolj koji je pokojni Jovan tom prilikom posjedovao kod sebe.

Opisujući do detalja sve što je prethodilo zločinu koji je počinio u selu Sokolac, Alija Balijagić se prisjetio da je u namjeri da izvrši ubistvo, neposredno prije zločina koji je počinio, kupio ilegalnu pušku za iznos od 200 evra od lica čiji identitet nije htio da otkrije, nakon čega je kupio i municiju kalibra 12 mm krupnije sačme. Nakon toga, pješice se uputio nepristupačnim terenom do sela Sokolac koje je od njegovog mjesta prebivališta udaljeno oko 24 kilometra, gdje je izvršio ubistva.

Ono što je dodatno zapanjujuće je Balijagićeva tvrdnja da je nakon što je počinio zločin, posredstvom aplikacije „Viber“ kontaktirao visokog funkcionera MUP-a Crne Gore, koji mu je predočio da su pripadnici SAJ Crne Gore dobili nalog da ga likvidiraju prilikom hapšenja, kao i da telefon posredstvom koga ga je pozvao odmah baci i da iz istog izvadi karticu (riječ je o SIM kartici provajdera M:TEL Crna Gora). Takođe, Alija Balijagić je u svojim iskazima datim srpskim bezbednjacima rekao da se nakon što je okončao razgovor sa visokim funkcionerom MUP-a Crne Gore, vratio u kuću porodice Madžgalj, gdje je pronašao dva mobilna aparata od žrtava posle čega se udaljio sa mjesta zločina i posle neke udaljenosti odbacio sva tri mobilna telefona u neposrednoj blizini nekog potoka, prije toga izvadivši iz svog mobilnog aparata svoju SIM karticu, koju je takođe nakon nekog vremena odbacio. Važno je reći da je Balijagić svoj mobilni aparat i SIM karticu koju je koristio, kupio u predstavništvu M:TEL-a u Bijelom Polju, kao i da je taj telefon otplaćivao na rate.

Od prethodno pomenute prijateljske veze, radno angažovane u MUP-u Crne Gore, Alija Balijagić je takođe u ranijem periodu obavјeštavan da se nalazi na mjerama bezbjednosnih struktura Crne Gore, zbog čega je svu komunikaciju obavljao posredstvom internet aplikacija za komunikacije – „Viber“ i „Facebook“. Srpski istražitelji su takođe otkrili da je Alija Balijagić prije njegovog hapšenja putem pomenutog mobilnog aparata svakodnevno ostvarivao prisnu komunikaciju sa ženskim licem starosti oko 45 godina, koje je takođe zaposleno u bezbjednosnim strukturama Crne Gore.

Nakon što je izvršio zločin u Sokolcu i nakon što se riješio mobilnih telefonskih aparata, ponovo se uputio u mjesto gdje je nastanjen sa namjerom da izvrši likvidaciju još četiri lica, i to D.B, B.B, H.A, i K.N. (imena ovih osoba od kojih je jedna muslimanske vjeroispovijesti su poznata redakciji ALOonline.me), koji su mu navodno prije 10 godina nanijeli teške tjelesne povrede. Kako je Balijagić rekao, on je od navedenog plana odustao, nakon što je takođe od strane izvjesnog „jataka“ zaposlenog u bezbjednosnom sektoru Crne Gore obaviješten da je policija osobama kojima objavljujemo inicijale nakon ubistva brata i sestre Madžgalj, dodijelila 24-četvoročasovnu zaštitu, budući da je Balijagić od rnije bio poznat kao osvetoljubiva osoba.

Kako je Balijagić bio dobro obaviješten i da će od strane pripadnika specijalnih jedinica MUP-a Crne Gore biti likvidiran, pa je iz tog razloga po sopstvenom priznanju, odlučio da se ilegalnim putevima uputi u pravcu Republike Srbije. Na ovo se odlučio jer je procijenio da će se na taj način spasiti od likvidacije. Ovdje valja naglasiti da je Balijagić tvrdio da nije htio da bježi na teritoriju Bosne i Hercegovine, gdje mu se nalazi jedan od braće, čiji je sin komandant specijalnih jedinica MUP-a BiH u Sarajevu. Balijagić je u svojim iskazima u koje je naša redakcija imala uvid nastojao da pojasni da je tokom 1993. godine prilikom izdržavanja kazne u Upravi za izvršenje krivičnih sankcija u Spužu, bio u bjekstvu u periodu od 7 godina i da se tom prilikom skrivao kod rodbinskih i jatačkih veza na području Mostara i Sarajeva (današnja FBiH).

Sumnje da je Alija Balijagić imao odlične konekcije sa bezbjednosnim strukturama u Crnoj Gori, dodatno podgrijava i njegovo priznanje o prijateljskim odnosima sa Ćemalom Ljucom, donedavnim načelnikom Sektora kriminalistike Regionalnog centra Sjever MUP-a Crne Gore. Pa se tako prisjetio kako mu je kući često navraćao i rođeni Ćemalov brat, koji je funkcioner Socijaldemokratske partije (SDP). Balijagić se prisjetio i da mu je Ljuca kao funkcioner SDP-a pomogao da dobije socijalnu pomoć po izlasku iz zatvora, čiji je identitet potvrdio i uvidom u njegovu fotografiju koja mu je prezentovana prilikom jednog od saslušanja.

Kada su u pitanju Balijagićevi sinovci, koji su nastanjeni u Bijelom Polju, Alija je istakao da su isti „opasni momci“ i da bi ukoliko bi trpjeli vrijeđanje na vjerskoj osnovi, postupili isto kao i on. Inače, Alija Balijagić je do počinjenog zločina bio u svakodnevnoj komunikaciji putem neke od društvenih mreža sa svojim sinovcima, a jedan od njih je i Almir Balijagić, koji je takođe prekršajno osuđen u Crnoj Gori zbog vrijeđanja crnogorskih državljana pravoslavne vjeroispovesti.

Isto tako, Balijagić je naglasio da su u Sjedinjenim Američkim Državama nastanjene njegove dvije rođene sestre i najstariji brat, koji su mu u prethodnom periodu redovno slali finansijsku i materijalnu pomoć. Osim toga, naglasio je da mu sin jedinac iz prvog braka živi sa majkom, da je radno angažovan, te smatra da ne postoji vjerovatnoća da će njegov sin biti izložen „krvnoj osveti“ od strane rodbine njegovih žrtvi.

Pored toga, Alija Balijagić je istakao da mu je svojevremeno dok se nalazio na izdržavanju kazne u Zabeli, zbog krivičnog djela počinjenog u prošlosti, na njegovu molbu koju je uputio Ambasadi Crne Gore u Beogradu, bilo omogućeno da bude upućen na izdržavanje kazne u UIKS Spuž, kao i da ga je tom prilikom lično posjetila tadašnja crnogorska ambasadorka u Srbiji, Anka Vojvodić, kao i još jedna službenica crnogorske ambasade.

Inače, Alija Balijagić u svojim iskazima na nekoliko mjesta ističe da nije vjerski opredijeljen, kao i da nikada do sada nije posjećivao Islamske vjerske objekte u Crnoj Gori ili Srbiji.

S obzirom da je Aliju Balijagića Srbija nedavno isporučila Crnoj Gori, te da je saslušavan u Višem sudu u Bijelom Polju i da je tom prilikom istakao da nije poznavao Madžgalje, očigledno je da mu je savjetovano od strane advokata da kaže da nije poznavao Jovana Madžgalja, iz čega ponovo proizilazi da se okolnosti i motiv Balijagićevog postupka ciljano zataškava od strane policijsko-sudskih struktura u Crnoj Gori, kako se ne bi dizale tenzije u Bijelom Polju i kako se ne bi otkrile njegove veze u bezbjednosnim strukturama Crne Gore povezanim sa bivšim režimom.

Međutim, crnogorska javnost mora da bude obaviještena sa svakim detaljom vezanim za zločin koji je počinio Alija Balijagić, jer se postavlja pitanje da li bi se tako cenzurisale informacije da je Jovan Madžgalj bio ubica, a Balijagići žrtve. Primjer za ovo je činjenica kada je na Slijepač Mostu prilikom pokušaja rutinske saobraćajne kontrole pregažen policajac Irfan Kujović, koji je vrlo brzo preminuo, bilo poziva od muslimanskog stanovništva da se svete Srbima zbog ubistva, jer je to područje sa većinskim srpskim stanovništvom, Međutim, vrlo brzo se od toga odustalo kada je identifikovan počinilac Bošnjak, koji je prevozio drogu tim regionalnim putem do Federacije BiH, a koji je kasnije i uhapšen u Sarajevu.