Osnovni sud u Podgorici naložio je bivšem Glavnom specijalnom tužiocu Milivoju Katniću da na ime regresne naknade isplati državi 11.525,67 eura, sa zakonskom zateznom kamatom od dana 25.02.2022. godine, pa do konačne isplate, u roku od 15 dana od dana pravosnažnosti presude, navedeno je u prvostepenoj presudi podgoričkog Osnovnog suda. Ističu da je Katnić 2017. godine, kao tadašnji rukovodilac SDT-a, bio odgovoran za štetu nastalu zbog povrede prava ličnosti advokata Gorana Rodića, Siniše Gazivode i Marije Radulović.

„U obrazloženju presude sud navodi da je tuženi M. K., kao rukovodilac Specijalnog državnog tužilaštva, prilikom objave saopštenja i pratećeg dokumenta na internet stranici Specijalnog državnog tužilaštva dana 17.07.2017. godine, pod nazivom „Specijalno državno tužilaštvo predstavlja oblike specijalnog rata“, postupao sa namjerom da licima G.R., S.G. i M.R. prouzrokuje štetu, budući da je bio svjesan da preduzetom radnjom – objavljivanjem sopštenja i sadržine telefonske prepiske advokata G.R. i njegovih kolega advokata S.G. i M.R. i klijenata, koja je pribavljena pretresanjem mobilnih telefona, koji su prethodno privremeno oduzeti pretresom advokatske kancelarije „R.“, u fazi postupka kada isti još nisu saslušani u svojstvu osumnjičenih, bez njihovog pristanka i bez odluke suda da se ista javno objavi, može narušiti njihova zakonom zaštićena prava ličnosti, pa je pristao na posledicu koja je uslijed toga nastupila“, navode iz podgoričkog Osnovnog suda.

Objašnjavaju da je to povreda prava na zaštitu privatnog života, na psihički (duševni integritet), prava na čast, prava na ugled, prava na prepisku i lične zapise, kao prava ličnosti. Sud je, navode, imao u vidu da je tuženi u uvodnom tekstu saopštenja naveo da prezentuje materijal koji je izuzet po naredbi sudije zbog sumnje da je advokat G.R. podstrekivao na davanje mita predstavnike kompanije „A.“, međutim, zaključci koji prate sadržinu telefonske prepiske, nijesu bili predstavljeni kao osnovi sumnje, već kao izvjesne činjenice koje proizilaze iz prikupljenih dokaza.

Po ocjeni suda javno objavljivanje telefonske korespodencije između advokata i klijenata, ne opravdava cilj koji je naveden u saopštenju – radi objektivnog informisanja javnosti i sagledavanja oblika i formi specijalnog rada, kao ni cilj na koji se tuženi pozivao tokom postupka – ispravljanje netačnih informacija u javnosti, budući da je tuženi kao Glavni specijalni tužilac imao pravo i obavezu da u odgovarajućem sudskom postupku zaštiti svoj integritet, kao i integritet tužilaštva, a ne da mimo krivičnog postupka objavljije telefonsku korespodenciju do koje se došlo pretresom.

„U obrazloženju odluke se dalje navodi da tužilaštvo treba da informiše javnost o svom radu, ali ne na način kojim se krše osnovna ljudska prava, pri čemu se mora voditi računa o interesima morala, privatnog života, nacionalnim i vjerskim osjećanjima, u svakoj fazi tužilačke aktivnosti, potrebi za ravnotežom između interesa javnosti da dobije informacije i zaštite privatnosti, časti i integriteta ličnosti, te da državni tužilac uvijek treba da vodi računa da lica koje su uključena u predmet budu adekvatno zaštićena. Dakle, tuženi je kao Glavni specijalni tužilac mogao zaštitu za sebe i institucije, te zaštiitu od ometanja u srovođenju pravde i otkrivanja učinilaca krivičnih djela, koje u saopštenju navodi kao razlog objave istog, da traži drugim putem u odgovarajućem sudskom postupku“, navode iz Osnovnog suda.

Umjesto toga on je, kako navode, odlučio da, protivpravno, javno na sajtu Specijalnog državnog tužilaštva objavi telefonsku komunikaciju između advokata Gorana Rodića, Siniše Gazivde, Marije Radulović i klijenata, bez njihovog pristanka, koja je praćena komentarima i zaključcima SDT-a, što, dodaju, ukazuje da je tuženi prilikom objavljivanja spornog obavještenja postupao sa namjerom da navedenim licima prouzrokuje štetu u vidu povrede prava ličnosti.

„Takođe, sud je imao u vidu da su u predmetnom saopštenju i pratećem dokumentu korišćeni inicijali advokata i trećih lica, ali je isto bez uticaja na drugačiju odluku suda, budući da takva anonimizacija nije ispunila svoju svrhu, odnosno bila je nedovoljna za zaštitu privatnosti, jer se određivanjem zanimanja, kao i komentarima datim u saopštenju, lica na koja se odnosi predmetno saopštenje u krugovima u kojima se kreću jasno prepoznavala, te da je veliki broj medija objavio njegov sadržaj sa imenima lica na koje se sadržaj odnosi“, zaključili su iz Osnovnog suda u Podgorici.