Svetinja u srcu Podgorice.

Svetionik na poljani. Mjesto koje čuva tradiciju i duh pravoslavnog naroda. Mjesto koje spaja i vraća nas na početak ljudskog postojanja – Hram Hristovog vaskresenja. 

Od njegovog otvaranja, 7. oktobra 2013. godine za većinu Podgoričana predstavlja Božiju kuću u kojoj se svakog dana pravoslavni narod moli Bogu, a za velike praznike i svece okupi i po više stotina građana.

Tog dana, u ranu zoru, nakon 20 godina gradnje, otvoren je saborni Hram Hristovog vaskrsenja. U prisustvu vaseljenskog, moskovskog, srpskog i jerusalimskog patrijarha, vjernicima je otvoren hram kojeg krasi najveće zvono na Balkanu. Takođe, spada u red najvećih vjerskih investicija u regionu.

Gradnja sabornog hrama u Podgorici počela je 1993. godine. Do sada je u nju utrošeno preko šest miliona eura, a radi se o jednoj od najvećih građevina takve vrste u regionu.

Na ovom hramu se nalazi sedam zlatnih krstova, koji su dar plemena Crne Gore. Osim veličine samog zdanja, hram je specifičan i po veličini zvona. Ima ih ukupno 17, od kojih najveće ima 11 tona i najveće je u istoriji Balkana, a najmanje je možda i najmanje u istoriji – 3,5 kilograma.

Na oko 6.000 kvadratnih metara rađene su pozlaćene freske, tehnikom koja se nije koristila osam vjekova. Unutrašnjost krasi i 1.200 kilograma težak bronzani polielej – crkveni luster iz Ukrajine, jedan od najvećih u Evropi.

Iako nema kompletnih detalja finansiranja i troškova, da se nije štedjelo govori i podatak da je mermer za ikonostas dopremljen iz Indije, a brojni ukrasi iz Rusije i Ukrajine. Sve, kako Podgorica ne bila bez sabornog Hrama.

Ono što je potvrđeno je da je više od šest miliona eura uloženo u ovu građevinu, od toga zvanično država Crna Gora investirala je oko 500.000 eura.

Na uređenju prostora oko Hrama i dalje se radi,  ali nesumnjivo, postao je jedan od simbola Podgorice, prepoznat u regionu i šire, pa ne čudi sve veći broj turista koji u Podgoricu dolaze baš zbog Hrama Hristovog Vaskrsenja.