Stanovnici romskog naselja na Trlici pored brojnih problema sa obezbjeđivanjem materjalnih sredstava za život, opterećeni su nedaćama i problemima kada je u pitanju vodosnabdje-vanje, ali i zagađenje životne sredine. Kažu da vodu dobijaju jednom nedjeljno u cisterni i da to nije dovoljno za njihove potrebe, ali da nemaju prvo da se žale i traže više. Ističu da ih pra-šina svakodnevo zasipa sa deponije Rudnika uglja Jagnjilo gdje se odlaže laporac iz kopa Potrlica. Tvrde da se prašina širi na njihovo naselje koje se nalazi na svega nekoliko stotina metara od deponije. Zbog takvog života Romi su ogorčeni na nadležne koji su, kako tvrde, obećavali bolje uslove života koje, kako tvrde, mnogi od njihovih sunarodnika nijesu i neće dočekati.

– Nadležni na Trlicu dođu samo kada treba da se dese neki izbori. Traže od nas glaso ve, a poslije više nikoga nije briga za nas. Gušimo se u prašini i bez vode, a nemaština nas je pritisla – kaže Astret Beriša i ističe da stanovnicima ovog naselja nije dovoljno to što im lokalna uprava jednom nedjeljno pošlje cistijernu vode. Prema njegovim riječima najbolje bi bilo kada bi se samo naselje izmjestilo sa Trlice, jer bi se na taj način sklonilo od deponije laporca, od deponije otpada, a bilo bi lakše i bolje doći do vode.

Nepodnošljivo je živjeti ispod deponije koja je svakog dana sve veća i veća. Posebno je teško u ljetnjim mjesecima kada su vlike vrućine. Veoma je teško opremiti djecu u školu, a njih je više od trideset, jer nema dovoljno vode za održavanje higijene. Kod djece se pojavljuju vaške u kosi, a onda ih druga djeca u školi izbjegavaju što se opet negativno održava na djecu pa naši mališani izbjegavaju da idu u školu. Pomoć jedino dobijamo od Crvenog krsta koja nije dovoljna, ali je ipak značajna i vrijedna – žale se stanovnici Romskog naselja na Trlici.

Da je neophodno popraviti situaciju u romskom naselju smatra i Murat Mustafi koji navodi da bi bilo poželjno, za početak, obezbijediti da se voda u naselje dovozi makar dva puta nedjelj-no.

– Jedna cisterna dođe i vode bude za tri dana. Poslije moramo da nosimo i dovozimo vodu iz grada, a trebala bi da se dovozi svaka tri dana, jer se samo na taj način moguće je popaviti higi-jenu i uslove za život – kaže Mustafi i dodaje da bi ipak bilo najbolje da se naselje izmjesti bliže gradu i dalje od deponije Jagnjilo. Ne treba zaboraviti da je deponija Jagnjilo poslednjih godina porasla 100 metara i da sa nje prašina dopire i do centra grada. Stanovnici romskog naselja su se žalili da imaju problema sa disajnim organima, a doznali smo da oni među njima koji su prošlog ljeta bolovali od raka pluća više nijesu među živima. Naselje na Trlici je izgrađeno 2008. godine donacijom njemačke humanitarne organizacije „Help“, a stanovici ovog naselja su u Pljevlja došli 1999. godine bježeći iz Metohije od NATO bombardovanja.

Do predsjednika opštine ne mogu doći

Stanovnica naselja na Trlici Ljerija Kajtazi tvrdi da predsjednik opštine Pljevlja Rome neće ni da primi na razgovor i ako su im predstavnici DPS-a dosad bezbroj puta, ali uvijek pred neke izbore, obećali pomoć.

Lično ja pune dvije godine idem kod predsjednika opštine Pljevlja Mirka Đačića i tražim da me primi na razgovor, ali ne uspijevam doći do njega. I šta da zaključim osim da Đačić neće da primi Rome i razgovara o mogućnosti rješavanja naših problema. Stoga se pitam da li nadležni u Opštini Pljevlja nas Rome uopšte tretiraju kao ljudska bića – ogorčena je Ljerija Kajtazi.