Prema podacima iz revizorskog izvještaja za 2015. godinu za naknade članovima borda direktora Rudnika uglja potrošeno je 198 hiljada eura, dok je u 2014. godinu potrošeno 67 hiljada manje, odnosno 131 hiljadu eura

Za članove borda direktora Rudnika uglja je tokom 2015. godine potrošeno 67 hiljada eura više nego u prethodnoj 2014. godini. Tako je, prema podacima iz revizorskog izvještaja Rudnika uglja, koji je objavljen na sajtu Montenegroberze, u 2014. godini za naknade članovima borda direktora potrošeno 131, a u 2015. godini 198 hiljada eura. U isto vrijeme je prosjek zarada zaposlenih u Rudniku smanjen sa 740 eura u 2014. na 695 eura u 2015, odnosno u 2014. godini je za bruto zarade izdvojeno je 11,81 milion eura, a u 2015. godini 11,64 miliona, odnosno za 175 hiljada manje. U 2014. godini u Rudniku je bilo zaposleno gotovo šezdeset radnika više, dok je godinu dana kasnije ta kompanija zapošljavala u prosjeku 932 radnika. Ukoliko se svi ovi podaci uzmu u obzir jedino su u 2015. godini članovi borda direktora bili nagrađeni, dok su radnici, koji učestvuju u proizvodnji imali značajno manje zarade.

Sedam članova borda direktora, na čelu sa Vladanom Dubljevićem, primalo je u prosjeku 2.357 eura, što je od ukupnog prosjeka više za 1.662 eura, i ako se uzme da i članovi menadžmen-ta primaju približne iznose kao i članovi borda direktora i da čak izvršni direktor Slavoljub Popadić ima platu preko četiri hiljade eura, onda je jasno da je prosjek zarada radnika mnogo ni-ži nego što je prikazano u revizorskom izvještaju za 2015. Ukoliko bi se prilikom obračuna prosječne zarade izostavile plate direktora, onda bi prosjek zarada u 2015. godini bio značajno manji od 695 eura.

Bord direktora na čelu sa Vladanom Dubljevićem izabran je u avgustu 2014. godine, a naknade za članove borda uvećane su već tokom jeseni iste godine, a pored Dubljevića, zastupnici državnog kapitala bili su Zoran Gospić i Munir Redžović. U bordu direktora svog zastupnika ima i Aco Đukanović, koji kontroliše 11 odsto akcija, kao i italijanska kompanija A2A, koja ima tri člana i 39 odsto akcija.

Ubrzo nakon izbora tog borda direktora uvećane su i plate menadžmentu Rudnika uglja, dok su zaposleni počeli da se žale na smanjenje plata. U više navrata iz sindikalnih organizacija Rudnika uglja je saopštavano da se zarade smanjuju iz mjeseca u mjesec. Krajem prošle godine iz sindikata je saopšteno da su zarade u poređenju na 2012. u decembru 2016. godine bile manje za 200 eura.

Rudnik uglja je tokom 2016. godine smanjio broj zaposlenih na 811, a prosječna zarada je sa 695 eura, na kraju 2015. godine, pala na 650 eura. Uprkos tome, nema podatka da su članovi borda direktora smanjili sebi nadoknade kao ni članovi menadžmenta Rudnika uglja.

Takođe, u 2015. godini su u poređenju sa prethodnom uvećani i troško vi za službena putovanja i to za 13 hiljada eura. Tako je u 2014. godini potrošeno 27,57 hiljada eura za službena puto-vanja, dok je godinu dana kasnije za istu namjenu potrošeno 40,53 hiljade eura.

Otimaju od radnika Žeđ za brzim profitom, prva familija gasi na sve moguće načine, pa i na teret zaposlenih. Trend bogaćenja preko grbače radnika vidljiv je u Rudniku uglja. Oni koji „izvode radove” na ra-čun gospodara nagrađuju se povećanjem plata, dok se fond zarada za zaposlene iz godine u godinu topi. Rudnik uglja je lošim upravljanjem i „curenjem na sve strane” od regionalnog gi-ganta, postao prosjak koji duguje državi i otima od radnika. Nije fer ni u jednom kolektivu da se menadžment nagrađuje a radnicima smanjuju plate, pod izgovorom štednje. Ako se već uvodi politika stezanja kaiša, neka se steže preko stomaka organa upravljanja, službenih vozila i putovanja, a radničke plate treba da budu poslednja mjera, kazao je Nikola Rovčanin (DF).