Međunarodni praznik rada, 1. maj, obilježava se danas u Crnoj Gori i u svijetu, u znak sjećanja na oko 40.000 radnika iz Čikaga koji su, tražeći bolje uslove života, stupili u štrajk 1886. godine.

U Sjedinjenim Američkim Državama (SAD) tada je organizovano oko pet hiljada štrajkova nezadovoljnih radnika koji su zahtijevali obezbjeđivanje dnevnog radnog vremena od osam sati, odmora i kulturnog uzdizanja.

U Čikagu su 3. i 4. maja izbili sukobi između radnika i policije, bilo je poginulih, a vođe štrajka osuđene su na smrt.

Predstavnici radnika iz cijelog svijeta tri godine kasnije, u Parizu na Drugom kongresu Internacionale, odlučili su da svake godine slave Prvi maj kao međunarodni praznik radničke borbe i solidarnosti.

Od tada radnici svakog 1. maja organizuju priredbe, zborove i demonstracije, izlaze na ulice tražeći bolje uslove života i rada.

Prvi maj je kao i u većini zemalja svijeta, državni praznik i u Crnoj Gori.

I ove godine dočekan je u sjenci pandemije koronavirusa i pitanja koliko će ona uticati na položaj zaposlenih i njihova prava.

Pandemija koja traje više od godinu dana, osim na zdravlje, najveće posljedice ostavila je na tržište rada.